Faktoring pełny i niepełny – czym się różnią?

Popularność faktoringu jest coraz większa. Stała się ona narzędziem, po które chętnie sięgają przedsiębiorcy w celu utrzymania płynności finansowej i przyspieszenia terminów płatności. Dzieje się tak dlatego, że istnieje wiele rodzajów faktoringu, dlatego ludzie mogą wybrać taki rodzaj faktoringu, który będzie dla nich najbardziej odpowiedni. W tym artykule wyjaśnię różnice pomiędzy dwoma rodzajami faktoringu, faktoringiem pełnym i faktoringiem niepełnym.

Faktoring pełny i faktoring niepełny: podstawowe różnice między nimi

Zasadnicza różnica między faktoringiem pełnym a niepełnym polega na tym, czy firma faktoringowa przejmuje ryzyko niewypłacalności płatnika faktoringu.

To właśnie w faktoringu pełnym (faktoring bez regresu, faktoring właściwy) instytucja finansująca przejmuje ryzyko niewypłacalności płatników faktoringu. Jest to możliwe, aby firma korzystająca z faktoringu dokonywała transakcji handlowych, dzięki czemu masz pełne bezpieczeństwo. Jeśli płatnik nie dokona płatności z tytułu faktur, które zostały przekazane do faktoringu, firma faktoringowa nie ma regresu, czyli nie żąda od faktora zwrotu wpłaconych przez niego pieniędzy.

W przypadku faktoringu niepełnego (faktoring z regresem, faktoring niewłaściwy), gdy kontrahent nie spłaca należności w terminie, możliwe jest zastosowanie tzw. faktoringu z regresem. Możliwe jest zastosowanie tej koncepcji do regresji. Kiedy firma faktoringowa jest proszona o zwrot faktorowi całkowitej kwoty, którą faktorant zapłacił, powiększonej o odsetki faktoringowe.

Faktoring pełny vs. Faktoring niepełny: zalety i wady każdego z nich

To co wydaje się proste to wybór pomiędzy faktoringiem pełnym a niepełnym. Faktoring pełny jest zawsze preferowany, ponieważ uwalnia przedsiębiorcę od ryzyka niewypłacalności jego kontrahenta.

Warto wiedzieć, że faktoring pełny jest właściwie znany jako faktoring pełny. Faktoring z ubezpieczeniem należności. Ubezpieczyciel ustala, czy płatnicy faktoringu są bezpieczni finansowo i na tej podstawie określa wysokość limitu transakcyjnego, za który odpowiada. To jest maksymalna kwota, która może, na niekorzyść przedsiębiorcy, różnić się od kwoty limitu faktoringowego, o który przedsiębiorca wnioskuje. Ponadto ubezpieczyciel stawia faktorantowi określone warunki dotyczące czasu trwania i przebiegu postępowania windykacyjnego wobec płatników faktoringu. W związku z tym firma faktoringowa decyduje, czy wypłacić faktorantowi kwotę ubezpieczenia za faktoranta, który nie zapłacił w terminie wszystkich swoich należności.

Koszt otrzymania pieniędzy z ubezpieczenia zwiększa koszt faktoringu. Warto więc zastanowić się, czy należy korzystać z faktoringu pełnego, czy też dobrym rozwiązaniem jest faktoring niepełny.